Met de kans op een nieuwe regering, verviel ik deze ochtend toch even in m’n gewoonlijke modus operandi : kritiek geven, nadelen vinden.
Ik betrapte mezelf om meteen in de val te trappen van enkele gewiekste studiediensten, die nog voor er een concreet voorstel in een regeerakkoord werd gegoten, er al one-liners op verzon. Kritiek op een nog niet bestaande regering dus.
Terwijl ik naar een van de mensen die hun reacties uitspuwden aan’t antwoorden was, overviel me het gevoel van “‘t is passé”. Het had geen zin meer want de persoon waar ik naar antwoordde is al verloren, in een hokje gestopt en vergeten dat er meer is dan dat. Ik was het bijna ook vergeten.
Het maakte, in dit gevel, geen moer uit of deze persoon, net als ikzelf pro of contra de kernuitstap was.
De knop
Deze mensen hebben hun knop in hun hoofd al jaren geleden omgedraaid en willen zelfs geen feiten meer zien, laat staan nuance brengen in hun kort-door-de-bocht mening. Hun focus is gericht op die paar onderwerpen, waar ze zelfs geen nieuwe informatie meer over opnemen.
Ik stopte daarom met schrijven naar Anna864645 of hoe het wicht zich ook mag noemen die zeer gehecht bleek te zijn aan kerncentrales (hopelijk gaat ze zich ook vastketenen aan het hek in Doel wanneer ze dat ooit afbreken, naar analogie van ecologisten die zich aan bomen vastbinden bij het kappen van een bos).
Ik begon aan iets belangrijkers in mijn opinie, dit stuk, gelanceerd als een oproep min of meer (of een open brief, of blogpost, of wat u het ook wilt noemen in deze lawine van meningen en schrijfsels).
Kijk en leer
Laat de kans niet liggen om meer naar de toekomst te kijken.
Diegenen die ons land, onze ziel, willen kapotmaken en vervangen door data, statistieken, “op papier alles in orde”, geld, macht en media-manipulatie mogen een tijd aan de kant geschoven worden vind ik.
Da’s democratie, net zoals wij al jaren de leugens, zever en bullshit van de N-VA moeten ondergaan.
Wanneer je het met je diplomatie niet kan (of wil) halen, om strategische lange-termijn spelletjes te spelen, dan is een van de gevolgen nu eenmaal om aan de kant te zitten van tijd tot tijd. Ze weten dat maar al te goed, en wentelen zich waarschijnlijk al te graag in de underdog-positie, al lijken ze daar zeer slechte verliezers door.
Onze wereld heeft een gezonde, stevige opkuis nodig naar mijn mening.
We zijn niet alleen in een zeer simplistische loopgrachtenoorlog verzonken, maar sluit men meer en meer mensen op in een zeer ongezonde informatie-bubbel. Waarbij je eerst binnen wordt gelokt met het aloude riedeltje van “de twee kanten willen lezen”, maar uiteindelijk toch gewoon de echte informatie niet krijgt. Die tweede of derde zijde is meestal puur verzonnen om dit stuk marktsegment op te vullen (iets waar de conspiracy-wereld rijk is op geworden trouwens).
Wanneer 1 + 1 wordt uitgerekend, en je op 2 uit komt, moet je daar niet per sé de andere kant van horen vind ik. Al zal er altijd iemand zeggen dat het eigenlijk 3 of 0 is.
De echte informatie komt dan meestal te laat, gefilterd en vervormd binnen.
Het in elkaar storten van een gletsjer door de opwarming van het klimaat, gaat na de verstuikte pols van een wielrenner komen.
De politieker die een monoloog wil geven van een zestal minuten (waar hij wijselijk wat info weg laat), krijgt alle aandacht plus zogenaamde duiding.
Dit alles wordt ondersteund door een niet aflatende stroom van kleine feiten, ideeën en duwtjes in de rug op sociale media. Waardoor mensen zich op de duur meer en meer gaan opwinden. Wat zich omzet in clicks en tijd, eyeballs op de reclame, pop-ups en andere kul.
Vandaag besefte ik dat ik me weer had laten mis- of verleiden tot het reageren op kwakkels en zorgvuldig gefabriceerde PR van een bepaalde partij.
Ze maken mensen bang (“ge gaat 3x meer betalen hoor”). Terwijl hun eigen beleid de ene negatieve factor na de andere was, of hoogstens een korte-termijn win.
Het erge is dat je met deze opperlaag-mensen zoals ik ze ben gaan noemen, nauwelijks nog kan praten. Je moet eerst een half uur door hun brainwashing breken.
Concepten als links en rechts uitleggen bij voorbeeld, concepten als kiessystemen, democratie, data-mining, maar evengoed enkele kwakkels en leugens ontkrachten.
Soms lijk je te praten met flat-earth’ers, waar je zelfs de meest basis-zaken als wiskunde, zwartekracht en de werking van schaduwen terug moet gaan uitleggen.
Deze “meningen” maken het vaak tot nieuwsitems echter, vaak met wat leidende vragen erbij. Het doel is meestal niet om te informeren, maar emotie opwekken. De realiteit waar we in leven, wordt zorgvuldig gekaderd zodat iedereen zo snel mogelijk in een hokje kan gepropt worden.
Ik vergelijk het graag met een computer die moet inschatten welke muziek u graag wilt horen op dit moment. Maar eigenlijk gewoon mensen opdeelt tussen rock, classic, of “dance”.
Waarna iedereen altijd muziek hoort die hij of zijn niet leuk vindt op dat moment.
Trek uw ogen open, en kijk … laat de negativisten, saboteurs en manipulatie-bende achter u.
Mooi land
Zie hoe mooi België is, met als z’n lachwekkende nadelen en alle tegenstellingen. Met gelijkenissen die onvervangbaar zijn, met stommiteiten en vindingrijkheid, met uitvinders, technologie, en vele branches waarin we tot de wereldtop behoren.
Van muziek, dans, over mode, tot het culinaire, maar ook het bakken van speculaaskoekjes (Lotus Bakeries) en evenzeer het professioneel uitbaggeren van rivieren of de constructie van de grootste bouwwerken ter wereld (BeSix).
Ik heb zelf voor een podcast een hele lange vijf jaar durende tocht gemaakt doorheen onze Belgische geschiedenis, maar ook door de bedrijven die ons land maakten tot wat het is.
En er zit veel fraais tussen, echt.
We miskennen vaak onze uitvinders, en mensen die echt iets betekenden in de wereld, en dat komt net door dat ingebakken negativisme en het weigerachtig staan tegenover nieuwigheden.
Als er één ding zou kunnen verbeteren is dat ons land meer moet durven vooruitgang steunen. Ook als dat soms tot mislukking zal leiden.
Dat doe je echter niet door plat op de buik te gaan voor buitenlandse chemiereuzen, of door met een vlag te staan zwaaien van welke regio dan ook.
Vele landen zijn jaloers op wat we hier kunnen, in welvaart en vrede samenleven tussen verschillende talen, groepen en visies.
Diegenen die dat kapot willen maken hebben meestal maar twee bedoelingen:
Zelf rijk worden, of zelf meer macht verwerven (meestal voor hun geldschieters ook trouwens).
Hun zogenaamd nobele doelen (“voor het volk”), die uit het traditioneel nationalisme van de 19de eeuw stammen, zijn niets meer dan schimmen uit het verleden, die met enorm veel PR moeten omkaderd worden om nog tractie te krijgen.
Dat laatste gebeurt ook, meer en meer zelfs.
Het doel is echter geen welvarend land te bouwen voor een volk dat zelfbewust wordt, maar naar mijn mening om een stille staatsgreep te plegen door iets moois kapot te saboteren, te ridiculiseren en daarna te vervangen door hun eigen wingewest. Waar uw evenzeer een Mc Donald’s zal hebben, en naast de andere “nationalisten” zal aanschuiven bij de Primark.
De inwoners van dit land hebben zelf de keuze, niet in het stemhokje, maar in het dagelijkse leven.
Ik begin daarom bij mezelf, en zal trachten een positieve bijdrage te leveren, en de wind uit de zeilen te nemen van de negativisten.
deadeyes
