over identiteit en identi-tijd
Een man parkeert haastig voor de deur van de crèche, grijpt z’n kind vast, dat hoopvol en blij is om z’n papa te zien, … hij mompelt iets en doet het kind z’n jas aan zo snel het kan, draagt hem dan de trap af, recht de terreinwagen in en zoeft weg, terwijl een fietser hem boos naroept. Een symptoom van wat er zoal fout loop.
Of sta er maar, om 15u25, aan die schoolpoort van een kleuterschool in een nagenoeg onbereikbaar, door wegwerkzaamheden geteisterd deel van de stad. Een school waar dan nog op neergekeken wordt ook omdat het “geen witte school is”, door velen in mijn omgeving.
Want wedijver en status-oorlog begint al vroeg, al van in de wieg moet je de juiste merken, nadien de juiste school, jeugdbeweging en kleding hebben, alsook moet de papa en mama liefst met de juiste auto rijden en overal aan meedoen met een brede glimlach en een sportieve houding en uiterlijk.
Alles hangt van elkaar af.
De puzzel klopt voor velen echter niet meer: de reclame, de manier van leven die wordt voorgesteld en vaak als “de norm” wordt gebracht, staat in schril contrast met wat je dagelijks moet in elkaar puzzelen qua tijdsindeling.
Wat velen (en vooral onze politici van van de laatste drie decennia) niet zien is dat zowat alles aan elkaar hangt, en van elkaar af hangt, zodat zelfs een relatief kleine ingreep of verandering vaak grote gevolgen heeft.
Een aantal voorbeelden:
Wanneer je de ‘duimschroef’ aandraait voor werklozen, ga je veroorzaken dat deze kost-wat-kost eender welke job gaan beginnen aanvaarden teneinde nog enig leefbaar inkomen te hebben. (ik oordeel niet of dit een goed of slechte zaak is, liberalen vinden dit geweldig omdat er dan meer werkzoekenden zijn, en meer consumenten, in theorie, al zien ze niet vaak de keerzijde van de medaille).
Deze jobs resulteren meestal in minder gunstige, onderbetaalde of verder gelegen jobs. De extra inkomens die ze daardoor krijgen, moeten ze echter integraal of toch grotendeels afstaan aan kinderopvang en andere aanverwante kosten (of tracht maar eens een full-time job te combineren met het om 8u20 en 15u25 aan een schoolpoort te staan, liefst zonder auto want anders ben je niet milieuvriendelijk uiteraard, en da’s ook niet goed). De bedrijven en ‘rent-seekers’ weten dat er iets meer overschot is, en gaan deze kleine budgettaire ruimte meteen opeisen door prijzen voor courante producten, huur en extra dienstverlening op te drijven.
Meer nog, door deze duimschroef aan te draaien in de steeds meer stresserende arbeidsmarkt, gaan er ook minder gemotiveerde mensen of mensen die de veiligheid van hun job zeer hoog prijzen naar alternatieven zoeken. Ik werkte ooit in een omgeving waar zeer veel migranten werkten, aan schandalige lage lonen in onzekere omstandigheden… en bijna 9 van de 10 vrouwen die daar werkten hadden maar één doel: zo snel mogelijk “veilig” zitten in het onderwijs. (Dit heeft ook gevolgen omdat dat mensen met een minder ideale motivatie in dat systeem komen lesgeven vroeg of laat, om te ontsnappen aan de privé markt). En ook DAT heeft weer gevolgen, … want dit veroorzaakt dan wee een toegenomen druk op de élitescholen, zowel aan leerkracht als leerling/ouders hun kant.
Tracht dan tegelijk ook even de balans te houden met je voeding, waarbij je liefst verse producten gaat halen op de markt, of bij de betere handelaars, en dit klaarmaakt ‘s avonds voor je kroost. Wat al snel een uur kost om bij elkaar te winkelen en een half uur zeker, om het klaar te maken.
Komt daar nog bij dat vele bedrijven, er de voorkeur aan geven om mensen vanuit een andere stad te laten komen werken. Bij de keuze uit twee gelijkwaardige kandidaten voor een job, gaat men meestal voor diegene kiezen die het verst weg woont, omdat men dan netto goedkoper uitkomt door deze een wagen te geven. Op deze manier bindt men een kandidaat meer aan het bedrijf, komt men goedkoper uit en heeft men alweer een van de vele op-papier-goed-klinkende extra voordelen kunnen geven.
Terwijl de kandidaat die achter het hoekje van het bedrijf woont, meestal ook in een andere stad terecht komt uiteindelijk.
Wanneer je de files en de verkeersellende er bij rekent, vertrek je dus best om uur ‘s middags op je werk, om dan te kunnen winkelen, je kind te gaan halen en dan naar huis te gaan. Vergeet om dit met het openbaar vervoer te doen, het kan lukken, maar meestal niet. En met de fiets? Tja,… ik ken niet veel mensen die elke dag naar het werk gaan met de fiets, en dat langer dan een half jaar volhouden. Ik moet nog de eerste tegenkomen die er niet mee stopt na een tijd omwille van gezondheidsproblemen, praktische overwegingen of gewoon omdat je elke dat met je leven speelt (met de nodige keelontstekingen er bovenop intussen).
Wanneer je er dan ook nog eens voor kiest om zo min mogelijk afval te genereren en zuinig te leven, komen er nog een heleboel andere zaken bij kijken: de evolutie van een woonomgeving, de manier dat de straten en pleinen worden aangelegd en gebruikt voor evenementen (slaaptekort).
Om nog maar te zwijgen van de sociale druk om bv. met collega’s te gaan eten ‘s middags, de druk om op vakantie te gaan (zeer stresserend vaak) en de algemene prijsstijgingen die niet gevolgd worden door de lonen op zich (toch niet in verhouding).
Verbruikerskoeien
Geen wonder dat vele mensen het niet meer rooien, niet alleen financieel, maar ook op gebied van tijd. De extra domheid (TV kijken en overdreven verbruiksdrang) die daar dan nog bovenop komt is helemaal de finale doodsteek voor enig kwalitatief leven: men rookt, kijkt naar prul op TV (PR van enkele partijen gecombineerd met oude films) of netflix (10 acteurs met steeds andere pruiken in steeds dommere scenario’s), loopt van goedkope winkel naar discount keten en dringt zichzelf intussen een ideaalbeeld op waarbij ze zich de “norm” wanen tegenover anderen… terwijl ze slaaf zijn van hun TV, sigaret of zelfs huisdier.
Neen, men krijgt de puzzel stilaan niet meer in elkaar gepast, en da’s 80% de fout van de mensen zelf, en 20% de fout van een zeer uitgekiemde manier van manipulatie. Van de uurrooster op je werk, tot je klantenkaart in de supermarkt, alles is gemaakt om je net kort genoeg te wieken en net niet toe te komen, en jouw data tegen je te gebruiken tegelijk.
De vraag is, wie wordt daar beter van?
De staat in de eerste plaats, want ze krijgen nog meer controle. En de mensen die deze staat voeden…
Mijn tip: stop met TV kijken, stop met roken, stop met naar de supermarkt gaan en tracht zoveel mogelijk je agenda terug zelf te bepalen met minimalistische middelen. Woon klein, eenvoudig en gebruik dit systeem tegen hen, dat kan door beleggingen en door slim om te gaan met je eigen middelen, maar ook door resoluut je tijdsindeling terug in handen te nemen.
Vele migranten gezinnen zijn hier sterk in, … ik zie die moeders vaak aan de schoolpoort staan om half vier, en hoewel er veel kritiek op is, stemt het misschien tot nadenken dat we stilaan vanuit het kantoor in Brussel of Gent, de greep zijn kwijtgeraakt op onze eigen kinderen, onze voeding en onze eigenheid.
Of mag “identiteit”, waar een bepaalde partij het zo graag over heeft, enkel gaan over het wuiven van een vlag? Voor mij is een Vlaamse identiteit eerder iets waarbij ik in staat ben om zelf m’n kind een verse pot soep te koken en eens een namiddag mee te kunnen spelen in een speeltuin. Maar de meesten zitten dan lekker in hun wagen naar reclame te luisteren over auto’s, terwijl ze op hun smartphone via HLN lezen wat onze politici zoals vinden van elkaar.
Als dat onze Vlaamse identiteit is, dan is het verloren… en is het geen wonder dat grote conglomeraten onze kern kapot krijgen en er voor zorgen dat je om 18u15 snel op de stoep parkeer om je kind op te halen van de crèche, om dat zot van de stress naar huis te rijden en te vloeken omdat je geen “car-port” hebt ofzo.
Puzzel zelf, puzzel goed…
deadeyes
