De Stille Staatsgreep (3)

Deel 3 van een reeks over de staatsgreep die in België plaats vindt momenteel.

Tandloos Verzet

Een echte staatsgreep kan pas slagen wanneer ook het verzet op voorhand al vleugellam is gemaakt. Verzet in de vorm van burgerprotest, maar ook in de media, en andere organisaties.

In ons land, bestaat verzet in de eerste plaats uit oppositiepartijen, dan het volk zelf, en hun afgeleide organisaties als vakbonden drukkingsgroepen (gezinsbond bij voorbeeld). Da’s de theorie althans.

Wanneer je een groot deel van de bevolking al totaal uitschakelt door verbod op samenkomst (zelfs voor de Corona-crisis kon je in steden als Antwerpen geen protest opzetten over eender wat, zònder eerst een week of twee op voorhand toestemming te vragen aan de burgemeester!), maar ook door verregaande “bedwelming” via de media.

DPG-media is niet voor niets een grote schakel in dit verhaal. De meest onschuldig klinkende radio-rommel (Q-music bij voorbeeld) past daar evenzeer in: focus leggen op plat vertier, “lekker vakantieweertje, lekker terrasjesweer hé” zijn dan wel totaal onschuldig in eerste opzicht, maar wanneer je ziet waar dat allemaal speelt, in het tankstation, in de supermarkt, op straat … kan je je afvragen of er nog tegenstand te verwachten valt van mensen die de reclame-deuntjes mee neuriën terwijl ze Oreo’s in hun mandje laden in de supermarkt, met tussendoor enkele “luchtige” weetjes en veronderstellingen over politiek en maatschappij.

De vakbonden (een van de eerste targets waar N-Va voor ging, zelfs toen ze nog een piepkleine partij waren), zijn evenzeer uitgehold.
Deels door het imago van sjoemelende, welvaart-beperkende losers die systematisch door de N-VA en hun aanhang werd opgehangen over hen, maar ook door de mindere steun van de bevolking en de arbeiders.
Velen kennen hun rechten niet meer, en zijn openlijk “rechts” zelfs wanneer dat puur in het voordeel is van de “grote krachten” (lees: plutocraten en mega-kapitalisten) en in het nadeel van hun eigen verworven rechten!
Mensen die totaal in armoede zaten te werken voor een multinational, wisten niet eens wat hun rechten waren op sommige firma’s waar ik werkte.

Het paranoïde gedoe over bepaalde uitwassen van dit systeem werden extra hard door de verschillende media in de verf gezet, … van luchtige interviews en holle reportages tot artikels die moesten bewijzen dat iedereen profiteerde.
Sfeerschepping, waar men een percentage uitzonderingen uitvergroot om vooral de overgrote meerderheid hun rechten af te nemen. Wanneer je wil vechten tegen profitariaat? Prima: vang dan de profiteurs en neem die hun rechten af. Daar ging het echt nooit over, het eindresultaat was dat iedereen werd beperkt in tijd en geld qua uitkering, omdat het zogezegd niet haalbaar was. Net als de pensioenen trouwens. Daar komt men ook nog mee af, eens hun boomer-kiespubliek uitgefaseerd is. Want die generatie heeft uiteraard de appelboom eerst leeggegeten om dat de ladder en de boom op te stoken in hun houtkachel.

Het gaat zelfs zo ver, dat de jongste jaren, mits hulp van handlangers uit OpenVLD, via Alexander De Croo, een verregaande inperking van de sociale vangnetten werd veroorzaakt.
Alexander de Croo kon hiervoor zelfs openlijk op bijval rekenen van de bevolking (ook opvallen dat hij hier nooit over in debat ging, … enkel een voorgekauwd interview af en toe met een journalist/sokpop die enkel diende om ja te knikken.

Het afbouwen van uitkeringen duwt veel sociale druk naar de lokale OCMW’s… en dat brengt meer macht met zich mee voor de partij die daar de meeste mandatarissen heeft. De man die hiervoor zorgde, was dan wel geen N-Va’er, maar een handlanger bij een zogenaamd liberale partij. Nu ja, wat valt er ook te verwachten van iemand die thuis een privé zoo heeft, ten aanzien van een theoretisch verschuiven van de uitkeringen. Hij zal er zelf nooit mee te maken hebben, als hij al ooit een werkloze van nabij heeft gezien, zal’t waarschijnlijk op TV zijn.
Handige mensen voor de Stille Staatsgreep, dat zijn ze. Ze doen braaf hun stukje van de sabotage, en liggen daarna weer lekker in de zetel.

Eens hun handlanger (beloond met de nodige postjes) hier mee weg kwam, konden ze hun eigen lopers en paarden naar voor schuiven en de rest van de rechten afbreken (beperking uitkering in tijd, snellere daling uitkeringen, hardere aanpak werklozen, VDAB gebruiken als sanctie-systeem sinds 2014 (!), afbraak straathoekwerk, aanval op cultuur, subsidies enz…)
Wat in de plaats kwam, was geen vermindering in belasting (zoals beloofd) maar gewoon nog een zelfde taxatie-graad. Veelal om sport stadions te bouwen via enkele schimmige firma’s (een paar die ook intussen bewezen hebben een rare boekhouding er op na te houden), maar ook betonwerken overal waar het maar mogelijk is. Bepaalde buurten van Antwerpen liggen al jaren en jaren open, en alles wat je ziet is beton, en nog meer beton.
Minder rechten, minder sociaal, en meer beton (ik zwijg over schadelijke fabrieken zelfs).

Op dat alles kwam zo goed als NUL reactie.
Mensen vonden het dankzij de gevoerde retoriek blijkbaar normaal dat hun rechten actief werden afgebroken.

Acties waren er natuurlijk wel, … maar deze werden dan vooral heel, heel handig gebruikt om de vakbonden verder in hun macht te beperken. Mensen die opkwamen voor hun rechten in een betoging, werden steevast (ook op Radio1) neergezet als een zootje ongeregeld, die enkel maar de zogenaamde vooruitgang wilden tegenhouden en profiteren.
En akkoord, bij de vakbonden zitten ook een percentage mensen die nog in de jaren ’70 leven, dat neemt echter niet weg dan de overgrote meerderheid daar wel staat om hun rechten te behouden, zicht niet te laten bestelen, uitbuiten en vooral om hun verzet tegen de totale uitverkoop duidelijk te maken.

De vakbonden kregen amper de kans om hun standpunten grondig uit te leggen. Sport en BV’s of zeer lange uitleg over buitenlandse conflicten trokken toen de aandacht bewust weg.

De rechten die werden afgenomen, komen natuurlijk nooit meer terug. Da’s een deel van een schaakspel, waarbij je mensen bewust gaat verarmen, om ze sneller te doen buigen naar eender welk regime. Zeker niet wanneer de macht bij dezelfde mensen ligt over het oordeel of je al dan niet geld krijgt.
Waar vroeger de RVA besliste, is er nu een lokale VDAB’er en OCMW’er die oordeelt. Een enorm verschil. Een verschil waar velen zich niet eens van bewust zijn, en een verschuiving die nooit op TV werd aangekondigd of uitgelegd aan de mensen.

De socialistische organisaties en partijen, maalden er ook niet echt om, evenmin de arbeiders zelf, die vaak zwegen of het dus niet wisten (je kan na een zware werkdag moeilijk nog door een paar uur duiding waden die dan nog meestal niet echt to the point is ook).

Op deze manier fnuik je alle verzet.
Je maakt het mak, tandloos en uncool bij de bevolking. Al kunnen vakbonden en burger-organisaties zeker netwerk aanspreken om een tegenbeweging op gang te brengen, … ze kunnen bij wijze van spreke de hele stad blokkeren wanneer colonne van de nieuwe generaal binnenrijdt.

Echter, er staan een handvol “onnozelaars” hooguit, die dan met de camera op hen gericht worden afgevoerd door order-volgende politiediensten. Dat is net wat men wil, geen echt verzet, met een ruggengraat.

Vandaar ook dat je geen protest, of zoals de stad Antwerpen het noemt: manifestaties kan opzetten. Zelfs voor een ludieke fietstocht van 15 man, moet je eerst een aanvraag doen bij de burgemeester en wachten op antwoord, anders ben je illegaal protest aan’t organiseren.

Tot slot is er nog het politieke verzet, dat zich beperkt tot een zeer zwak toneeltje, van een handvol passief-groenen, socialisten en communisten, heel soms nageroepen door extreem-rechts.

Ze komen dan in het parlement hun gedicht komen opzeggen om daarna er een flutboek over te schrijven.
Ook daar moet je geen heldendaden verwachten inzake verzet of organisatie, noch mensen die zich voor een tank gaan plaatsen met een strijdvlag.
Een mooi voorbeeld is de partij “Groen”, die er op drie jaar tijd niet in sloeg enig verzet te bieden tegen de bouw van nieuwe plastic fabrieken, die schaliegas verwerken in Antwerpen tot plastic-nurdles.
Het verzet van deze partij, beperkte zich in al die jaren tot:
- 1 slappe blogpost
- een 12 seconden durende tussenkomst in de gemeenteraad van Antwerpen
- een ontwijkende antwoord tijdens een verkiezingsdebat, waar men daarna over migratie begon
Dit soort tandloos, slap, onkundig verzet is geen oppositie te noemen, eerder ‘plaats opvullers’.

De rest van het verzet is weg,… en zit intussen achter hun TV te wachten op voorgespiegelde verandering, die enkel in hun nadeel zal zijn als ze er al komt.
De zieke Belgische staat is niets meer dan een waterput waar iemand elke dag wat meer gif in gooide, om dan met een hoop plastiek flessenwater uit z’n eigen fabriek af te komen als “de oplossing”.
In plaats van de gifmenger op te pakken, gaan we hier allemaal roepen tegen de persoon die het water in de waterput tracht schoon te houden met een filter.

De wil om dit systeem verder bij te schaven en te verbeteren ontbreekt, deels omdat het niet in de kraam past van de mensen die een uitverkoop-beleid willen voeren (en dat al volop doen op federaal niveau, of in hun eigen stad als burgemeester) maar ook omdat ze doordrongen zijn van het al-oude idee dat het toch niet werkt.

Die wil is ook misschien verkocht. Ik kan me voorstellen dat er bij de oppositie mensen zitten die er hun broodwinning van maakten om bespeelbaar te zijn, zich laten betalen, of gewoon hun beloning afwachten. In ruil kanaliseren ze enig verzet in de goede richting. Controlled-opposition is duidelijk een feit, zeker wanneer je tussen de lijntjes leest. Sommige mensen in de oppositie, duiken toch telkens op wanneer het echt goed uitkomt, en hun teksten klaarlagen.
Sommigen verdwijnen met stille trom, zoals de voormalige voorzitter van Groen, die het schouwspel naar eigen zeggen niet meer kon aanzien.
Het ondemocratisch model, het Mussolini-uitverkoop-model heeft het stilaan gehaald, terwijl de oppositie er meestal gewoon bij staat en toekijkt.
Tegen september aan is het boekenbeurs, en komen ze allemaal met hun nieuwe boekjes af om te proberen relevant te blijven.
(de mijne krijgt u hier gratis :)

Jammer genoeg is het net dat soort uitverkoop Vlaams-nationalisme (of wat daar voor moet doorgaan) dat ontstaan is vanuit België. Belgisch nationalisme is ouder dan Vlaams nationalisme. En dat laatste heeft enkel twee grote takken: de democraten die Vlaanderen meer bevoegdheden en rechten zien krijgen binnen België, en de ondemocraten die met een minderheid (want dat zijn ze nog steeds) deze toestand willen loswrikken en ons een vals gevoel van volksnationalisme willen aanwrijven terwijl ze paradoxaal genoeg dat zelfde volk bespuwen, leegstelen en uitverkopen.
Dat zie je zelfs binnen hun eigen partijen, waar de gewone leden, nauwelijks inbreng krijgen, en hooguit een ballon of urine-kleurige vlag toegestuurd krijgen in ruil voor hun lidgeld en morele steun. Ze hebben dat graag blijkbaar: als een goede Vlaming betalen ze drie keer voor die partij, één keer via hun belasting, één keer via lidgeld, en één keer via de economische schade.

Modelstaat

Antwerpen, de stad waar het moto sinds 1993 (toen het culturele hoofdstad van Europa werd) wel “alles moet weg” lijkt te zijn.
We hadden toen een hele reeks socialistische burgemeesters gehad (en neen, ik was daar ook geen fan van, verre van).
Na Bob Cools, die vooral bekend stond als de grootste “pimp” van’t Stad, kwam Leona Detiège, die de cultuur en structuur opzette voor een zekere uitverkoop, al was het puur om inkomsten te genereren, .. daarna kwam er een heel ander kaliber “socialist” aan de macht; Patrick Janssens. Hij sprong op de kar van de historische stad “te gelde” te maken, iets dat overigens in vele steden gebeurde in Europa.
Drommen toeristen werden naar de stad gelokt, evenementen werden binnengehaald, en stukken publieke ruimte werden een soort van gratis “evenementenhal” … met de Groenplaats in Antwerpen als triest voorbeeld.

De opvolger van al deze rode excellenties en hun wanbeleid, was N-Va voorzitter Bart De Wever zoals we weten. Hij mag zich dan als burgemeester, wel altijd zeer smalend uit hebben gelaten over z’n voorgangers, hij zette hun uitverkoop-beleid stevig verder. Sneller, groter, en vanuit puur plat-commercieel oogpunt ook beter. Ere wie ere toekomt: wanneer je je stad overspoeld wil zien door armoedige Flixbus-toeristen, cruiseship-cultuurbarbaren of dagjesmensen uit Nederland die fake-chocolade komen “shmulleh”, dan is er geen betere burgemeester te vinden dan Bart.
De binnenstad werd dan ook in een mum van tijd een kluwen van horecazaken die simpelweg als tourist-trap worden bestempeld op online diensten, de ene fake souvenirwinkel na de andere ging open, en een paar buurten met kwaliteitswinkels werden in amper 2 jaar tijd volledig overgenomen door enkele grote multinationals en ketens. (vooruitgang)

Waar je een goede viswinkel, groentenhal of echte chocolaterie vond, staan nu zaken als Burger King, Dunkin’ Donuts, en wat prullaria… of de zoveelste branding-horecazaak van een BV die zich heeft laten rollen door zo’n franchise-firma en zijn of haar naam er op liet kleven. Nog een Würst iemand?

We zijn van een gezellige stad naar een soort cowboydorp-in-Bobbejaanland gegaan, waar zelfs een fake beeldhouwwerk voor de kathedraal kwam te staan, puur om Japanse cruise-toeristen het naar hun zin te maken,… zodat ze die figuurtjes nog herkennen van hun kinderjaren. (De oorsprong, paradoxaal genoeg komt van een Britse schrijfster die Antwerpen een vuile stad vond, en daarom het triestige Nello en Patrache daar liet afspelen).
Dit standbeeld is voor mij dan ook HET symbool voor de uitverkoop van de stad. Wanneer dit standbeeld verdwijnt, zal je weten dat men eindelijk terug de goede weg op gaat.
Laat een stad een stad blijven, met als z’n toeristische trekpleisters, maar maak er geen pretpark of fake-dorp van, waar de helft van de winkels en horeca (of meer) gewoon in handen zijn van dezelfde grote bedrijven.

Gidsland naar nergens

Wanneer we dat uitverkochte Antwerpen als voorbeeld nemen voor dat beloofde land, dat “onafhankelijke Vlaanderen” zien we eigenlijk een beetje in de toekomst van waar men na deze staatsgreep naar toe wilt.
Je kan op twee manieren naar een nieuw land gaan hier: vanuit een zekere natuurlijke, organische drang en buikgevoel van de bevolking,… of geforceerd door een bende industriëlen en commerçanten die geen zier in zitten met de bevolking zelf.

Dat laatste valt af te leiden uit de kringen waar deze “volkse” politiekers zich in ophouden.
De tijd dat ze in Mortsel of Deurne stonden aan te schuiven voor een pakje friet met mayonnaise, ligt ver achter hen.

De burgemeester van Antwerpen, Bart De Wever, maar zeker z’n naaste entourage zijn graag geziene gasten in bepaalde restaurants, waar schoon volk komt aanschuiven. Van chemiereuzen, tot bankiers, van louche types met Italiaans klinkende namen tot journalisten.

De modelstaat Antwerpen, naar Vlaanderen extrapoleren is dan ook een vetpot waar velen van mee willen smullen. Vermits N-VA naar mijn mening een verdoken piramidespel is (zoals elke politieke partij bijna) waar men postjes en zetels ruilt voor stilzwijgen en diensten kan het ook niet verbazen dat ook hier wordt ingezet op maximaal elke meter ruimte om te zetten in geld en/of macht.
Van het park in uw buurt, tot de ziekenhuizen.
Daarom gaat u winkelen bij Nederlandse ketens, bij Franse grootwarenhuizen en is de helft van de firma’s in de haven in Nederlandse handen.
De modelstaat die ze vormen, zal naar Antwerps model alles uitverkopen.

Een illustratie is op z’n plaats hier (er zijn er waarschijnlijk honderden).

Een mooi, tekenend voorbeeld, is de eenzame ongebruikte tramhalte in Deurne aan het Rivierenhof.
Deze spookhalte waar nu al wat onkruid groeit, werd jaren op voorhand aangelegd (geheel toevallig uiteraard) om een project te ondersteunen van een van de vrienden van het regime. De nabijgelegen school had er niets mee te maken, de leerlingen daar, mogen elke dag, al jaren aan een stuk, hun leven riskeren om op tijd de bus te hebben aan de overkant van een enorm druk slecht aangelegd kruispunt. Niemand zit met deze leerlingen in.
De aanleg van de grote tramhalte, had een ander doel: een groot water-pretpark van Studio-100 bedienen en voorzien van klanten.
Eens dit schadelijke project er niet door kwam en onder protest in het “groene” Mechelen werd neergepoot, was de tramhalte ook van geen nut meer (ook al ligt deze op 20 m van een school!).

Dit soort kleine zaken zegt veel over het beleid dat men voert. Het excuus is “de economie laten draaien”, maar de realiteit is eigenlijk een totale uitverkoop organiseren van je omgeving en bevolking.
Moest de nabijgelegen school een elitaire eliteschool zijn, met overwegend “betere klasse” kinderen, zou deze halte ongetwijfeld wel bediend worden.

Die modelstaat-Antwerpen heeft nog andere nadelen: de fake economie, de verkeerssituatie, de eeuwige werven, het volgieten van alle beschikbare ruimte met beton en “opstapel appartementen” enz… Sommige stukken van Antwerpen zijn gewoon een goelag te noemen, grijze appartementsgebouwen, de ene na de andere, terwijl er overal in elke hoek dezelfde TV staat, en in de andere hoek van die appartementen de IKEA zetel.

De modelstaat maalt echter verder. De industrie die hierachter schuil gaat, wed op twee paarden, door ook bij de oppositie hun winnend team klaar te hebben staan.
Over enkele jaren zal dat onafhankelijke Vlaanderen dan een feit zijn, … tegen dan staat in elke straat een camera, weet men uw doen en laten, en kan je geen kant meer op, buiten knielen en hopen dat je een kruimel krijgt van de broodheren die zich in restaurant “Cercle de Lorraine” of “Het Fornuis” vermaken (er zijn nog namen, maar deze hou ik voor mezelf, journalisten mogen hun werk ook eens doen).

De insteek voor de verkiezingen van 2010 was trouwens iets anders.
De zeer prille ontplooiing van de N-Va ging over zaken als een volkspretpark, en het reageren op geldstromen naar Franse conglomeraten als GDF Suez zelfs.
Opeens, ergens rond 2012 is dat allemaal nogal van “volks” naar “corporate” omgeslagen.

Wat er precies is gebeurd, kunnen we alleen maar raden, maar rond die tijd verschenen er ook berichten over rare incidenten rond het huis van hun partijvoorzitter in de krant. Misschien is er een verband. Wat er ook van zij, de industrie vond deze partij snel in de sjieke zaken waar ze vertoeven blijkbaar, en weldra was het liberaal/nationalistisch discours een voltreffer, zeker wanneer je daarbij wat extreem-rechtse onderwerpen kan meepakken om wind uit de zeilen te nemen van het Vlaams Belang, zagen velen deze partij als een “proper” alternatief: liberaal, Vlaams (ook al is dat een waardeloze term in verkiezingstijd) en vooral : niet zo vuil en racistisch als de andere kant van de Vlaamse modderpoel.

Vreemd ook, hoe de democratische Vlaamsgezinden nauwelijks nog bestaan en zich hebben verschanst in allerlei andere partijen, maar vooral zo stil mogelijk zijn. Zijn ze zo erg in de minderheid? Of zijn ze de strijd moe? Of hebben ze zich intussen door hun anti-Belgische tegenhangers laten ompraten?

Het doek valt echter zeer snel over dat imago van dat propere, opgekuiste Vlaamsgezinde. Wanneer je naar de werking ziet van hun jongerenafdelingen, zie ik vooral ziekmakende arrogantie, etterbuilen, knokploeg-fascisten en mini-Mussolini’s rondlopen die blijkbaar nog nooit een boek hebben gelezen die niet door hun eigen kliek werd geschreven. De ghostwriter van dienst, heeft ongetwijfeld veel werk.

Liberaal zijn ze in theorie, maar praat met eender welke KMO en je zal zeer, zeer weinig steun vinden voor het N-Va programma vanuit dat oogpunt.

Dat pro-Vlaams spreekt voor zich, … ze zijn een van de vele opties binnen die menu-kaart, want zowat elke partij steekt die pluim nu op hun hoed, ook wanneer er geen concrete invulling is, en er op los blundert wanneer men iets moet gaan definiëren. Zelfs de term “rechts” is compleet verwaterd op deze manier (zijn ze nu behoudsgezind? Of net niet?)

Over dat andere stuk van de definitie: het extreem-rechtse discours, is er naar mijn mening zeer, zeer weinig verschil met wat ik VB’ers en N-VA’ers hoor beweren, ik wissel de namen en partijen dan ook regelmatig om, gewoon omdat ik geen verschil meer zie. Sommige mensen uit beide partijen zijn totaal omwisselbaar.
Allebei hebben ze extreem-rechtse volgers in hun organisatie, allebei hebben ze mensen die visies uit 1860 hebben op andere bevolkingsgroepen, en allebei dragen ze soms cowboy-achtig aandoende oplossingen aan die daar een boze 11-jarige lijken bedacht te zijn, aangemoedigd door mensen in bomber-jacks en voetbalsjaaltjes die heel graag op een lijst zouden staan in hun gemeente voor DE partij, maar daar jammer genoeg eerst een een vaste domicilie voor zullen moeten versieren.

Toekomst

Ik maak graag voorspellingen… en de #stillestaatsgreep kan vele richtingen uit gaan. Je weet niet wat de toekomst biedt.
De echte stuwende kracht achter deze staatsgreep gaat echter niet snel verdwijnen. Of het nu N-Va, of iets anders is, de krachten en het geld hierachter zijn maar deels terug te vinden in de partijtop van deze naar mijn mening éénmanspartij, waar iemand die een Keizer Augustus complex heeft een paar vertrouwelingen rond zich heeft weten te scharen, veel geld aantrekt, en waar ze daarna een structuur hebben opgezet om zoveel mogelijk multi-level marketing te doen op politiek niveau.
Hij mag dan wel geen Tupperware verkopen, maar bij onze nationale politiek is’t niet meer dan dat: een watervalsysteem waar je na de verkoop van x-aantal potjes en prullaria, een beloning krijgt, of een postje in dit geval.
Mee-snoepers zijn er genoeg, … van de mevrouw die een zonnebank-centrum uitbaatte tot de voormalige tramchauffeur, over de uitbater van een schimmige horecazaak-met-feestzaal. (Hetzelfde voor de PS trouwens in Wallonië, maar da’s een ander verhaal).

Veerle en Kurt,… Johnny en Marina, allemaal kunnen ze op de lijst, want hun mond houden en meestemmen met de partijdoctrine is hun hoofdbezigheid (wetten schrijven is niet zo hun ding, blijkt).
Ook daar, geen paniek, bij de bevriende bedrijven heeft men daar de geknipte profielen voor.

De toekomst volgens mij gaat als volgt (en ik schrijf dit 29/8/2020).

- De N-Va zal een stap opzij doen eerst. Bart De Wever is gekend genoeg met Romeinse geschiedenis om te weten dat wanneer je geen echt capabele tegenstand hebt, je zelfs gewoon even naar je villa op een berg kan verdwijnen en wachten… wachten tot men je bijna smeekt om terug te komen. (althans, dat zal z’n idee zijn). In mijn visie, zullen ze een stap zetten richting oppositie.
Een stap terug, doet soms wonderen.
Mede veroorzaakt door de ongelofelijke incompetentie binnen hun bestuursploeg (Weyts is vrij gehaat op onderwijs, Jambon is een clown zonder steun, enz…) , zowel op Vlaams regiootje-niveau als in de mislukte federale onderhandelingen en laat ons het maar zeggen: hun twijfelachtig parcours in de vorige federale regering zullen ze liever dan te wachten tot er nog meer zaken in hun gezicht ontploffen, de regering opdoeken.

- Meteen daarna zullen ze zo hard mogelijk roepen, tieren en oppositie voeren (dat zal ook hun taak zijn dan… iets dat de huidige oppositie dus miste).

- Het belangrijkste aspect zal de evolutie worden van de economische toestand van België. Het beleid dat mede door de openvld en n-va werd uitgestippeld is op middelange termijn desastreus, vooral voor de maatschappelijke samenhang. Intussen worden buitenlandse bedrijven hier zo machtig, dat we wel hier en daar tegen muren zullen lopen.

- Ik verwacht een bar-slecht 2021 in dat opzicht. N-Va zal dan, met oog op hun staatsgreep, graag wachten tot een vermoedelijk linkse/liberale regering op de klippen loopt in een economisch moeras. Reken ook dat hun geldschieters en de krachten achter de stille staatsgreep ook mee kunnen spelen hier. Ze kunnen op de juiste moment mensen ontslaan en de schuld op de regering steken, ze kunnen bepaalde sociale maatregelen die N-Va/OpenVLD heeft afgebouwd de jongste jaren gaan uitbuiten, en ze kunnen onder één hoedje spelen met hun vrienden, maar dan vanuit een stevige oppositie. Geholpen door lokale verankering, waar de partijtop al zo lang op speelde, kan dit zeer, zeer kwalijk worden. De lokale OCMW’s, stadsbesturen enz.. zijn dan grotendeels in handen van mensen die de boel willen laten mislukken. Zodoende zal de sabotage van ons land zich sowieso verder zetten, met N-Va in de regering op structureel niveau, en met hen in de oppositie op economisch en lokaal niveau.
- Op langere termijn (2030) schat ik dat men genoeg van de jongere generatie voor zich zal kunnen winnen (velen hebben inmiddels ook totaal foute geschiedenislessen gekregen waar men er al van uit gaat dat België ‘er zomaar kwam’.) dat ze in hun opzet zullen slagen.
- Ik zie bij de zogenaamde oppositie geen verbetering, wie wil er ook in deze heksenketel nog goed werk verrichten, met de wetenschap dat een heel leger jonge ettertjes uit de jongeren-afdelingen van bepaalde partijen en clubjes die je continu zullen beledigen, aanvallen en het leven zuur maken?

De stille staatsgreep zal eindigen met een zogenaamd onafhankelijk Vlaanderen dat nooit echt onafhankelijk zal zijn, zeker niet van de firma’s waar het terug aan moet ‘belonen’ en de vele politici die hun wandaden, en louche praktijken liever niet in de media uitgesmeerd zien. Vlaanderen, als regio, is beter af binnen België, en nog beter binnen een Europese hervomde zonen waar grotere stads-zones autonoom samenwerkingen aangaan met eender wie binnen de grotere zone denk ik. Landen, naties en dat soort gedoe, zijn in mijn opinie compleet nutteloze graaimachines geworden, waar tax en energie omgezet wordt in nutteloze ambtenaren en mensen die het systeem weten te bespelen om er zelf stinkend rijk van te worden (of in’t geval van BDW; meer macht mee te vergaren, zo’n zijn er ook).

De echte leiders van deze Vlaamse staat, zullen de chemiereuzen zijn met enkele bedieners/indelers van het wingewest, plus wat Nederlandse en Amerikaanse conglomeraten.

Al is de kans groot dat u tegen dan ook een Vlaams leeuwenvlaggetje aan uw gevel hebt hangen op 11 juli, denken de dat u een volk bent, en naar een snertliedje luistert, terwijl men op de radio wat wielrenners interviewt of verteld over terrasjesweer.
De kans is ook groot, dat u in uw eigen stad geen werk meer vind, tenzij u een nep-puntzak met Duitse voorgebakken industrie frieten, gebakken door een robot, oververhandigt aan een Japanse toerist en hoopt deze maand uw huur te kunnen betalen. Misschien laat men u wel rondlopen in een ‘echte Vlaamse outfit’ zodat je op de foto kan met de toeristen in kwestie. Vergeet niet te lachen.
Ooit had u rechten.

Is er een uitweg?

Ja, maar dan moet de bevolking zelf leren inzien dat ze onafhankelijk kunnen functioneren van deze bende. Informatie is de sleutel hier.
Da’s echter een heel andere problematiek, een waar Belgen/Zuid Nederlanders nooit klaar voor zullen zijn in mijn opinie.

U kan de boel wel vertragen, stokken in de wielen steken, en de nodige oppositie voeren. Dat kan alvast door nooit op Vlaamsgezinden te stemmen, want ze zijn even nep dan dat stomme beeld van Nello en Patrache, of een wafelkraam waar men echte Luikse wafels tien seconden in de microgolf steekt en er vier euro voor vraagt aan een toerist.
Laat toerisme niet overwoekeren, voer oorlog tegen cruise-schepen (drijvend verderf) en hou je politici aan hun woord.

Zorg voor uzelf, want u wordt uitverkocht waar u bij staat.

deadeyes