De stoet
Zelfs iemand zolas ik, die opzettelijk moeite doet om niet al te veel media te volgen, werd geconfronteerd met de personencultus rond bepaalde politici jongste jaren.
Met een triest hoogtepunt het voorbije jaar (februari 2020 tot vandaag 22 maar 2021), waarbij een ware climax van vunzige zelfverheerlijking, schaamteloze mediatieke zelfbevrediging en zeg maar gerust groteske zelf referenties, trieste pariochale vetes, en publieke symbolishce zelfbevlekking, dagelijks kost zijn geworden.
Ons nieuws, of wat daar voor moet doorgaan, staat bol van hun meningen, achterlijke opinies, of “events” rond een persoon. Genre: “Bart gaat zwemmen”, “Conner toont z’n abs”, of Pipo 1 is verloofd met Pipo 2... etc…
De kijkpijp-verslaafden slikken het allemaal.
Of hun TV persoontjes en figuranten nu op een boot, een studio of in hun villa staan te zwetsen, men wil het allemaal blijven horen en zien blijkbaar. Het is nieuws gemààkt door een select clubje van pakweg vijf journalisten en hun bazen.
Iedereen weet al twintig jaar of langer dat de keizer geen kleren draagt, maar ze willen z’n jongeheer toch nog eens zien bengelen.
Liefst met ondertitels en een wetenschappelijk klinkende uitleg van een nep specialist. Terwijl ze gebrainwashed al hun conclusies trekken bij de eerste zin.
Nieuwe politieke cultuur…
We zijn zeer, zeer ver af van wat er in 1996 (witte mars periode) werd aangekondigd als de “Nieuwe politieke cultuur”.
Weet u nog?
Om te voorkomen dat er zo veel corruptie, dodelijk wanbeleid, kindermoord, ontij en schadelijk sabotage-bestuur zou gebeuren?
Ook even opmerken dat we intussen zelfs zo uitdagend, provocerend en in-your-face zijn geworden, dat we zelfs identiek dezelfde politici vandaag terug zien opduiken, dan destijds in de regering Dehaene I. Laat dat “nieuw“ er dus ook maar af.
Een systeem is vrij failliet wanneer je mensen als Luc Van den Brande of Frank Vandebroucke moet uit een vat formol vissen en op TV opvoeren.
Aan de andere kant, heb je dan de zich in foute pakken hijsende vleesgeworden onbekwaamheid van N-VA en OpenVLD, die inmiddels zelfs geen zin meer kunnen aan elkaar breien zonder leugens, en waar de studiedienst waarschijnlijk overuren moet draaien om ze presentabel te krijgen. De epaulettes zijn vaak groter dan hun verstand, durf of zelfzekerheid, aangezien ook de dossierkennis ontbreekt. Een bedje waar ook de dotje-op-het hoofd mensen van Groen en de shnabbelaars van CDenV ziek in zijn.
Wat er van over blijft is lelijke neuzen, schmink, zich laten fotograferen in allerlei poses, politieke gedrochten, mensen die karikaturen werden van zichzelf.
De vatzige, zelfgenoegzame vleesgeworden pretentie, de overkammende zweterige boomers die hun egoïsme hebben weten omzetten met opportunisme en dienstbetoon, in onraakbare arrogantie.
Ons politiek landschap, weergegeven op TV en radio, wanneer je het ook maar sporadisch bekijkt of beluistert lijkt zo te zijn weggelopen uit een Ensor schilderij uit z’n meest vrolijke periode (en da’s geen compliment), al kijk ik graag uren naar de echte schilderijen van Ensor in een museum in Brussel, in plaats van hun flauwe afkookses van zogenaamd politiek aard te moeten uitstaan op dat kleine lichtgevende raampje op de fake wereld.
Wanneer je nog TV kijkt, wordt men zulks gewoon waarschijnlijk. Wee diegenen die zo murw zijn van binnen en zich daar nog langer dan een uur per dag mee kunnen bezig houden, moge welke god u ook verheerlijkt medelijden hebben met uw ziel.
Deze “Staring Dead”, ze worden het even gewoon dan 10 reclames tijdens een film door hun strot te krijgen geramd, ze wennen zelfs aan het feit dat dit dagelijkse gif als “normaal” wordt beschouwd, de norm. Gertje op TV, een praatje makend met niemandal nummer vijf die dag, of de monoloog van een louche leugenaar, wiens woordt niet meer in twijfel mag getrokken worden als ware hij een halfgod.
De personencultus (losgemaakt van enige politieke betrachting of uitvoering van idealen) gaat ook alsmaar verder, waarbij je zelfs als dom of niet-mee-met-wat-er-leeft wordt bestempeld door collega’s of familie wanneer je dit gif, deze personencultus zoals een walgelijke docu rond Bart De Wever, nièt zou hebben gezien.
Want iedereen moet het circus hebben gezien, iedereen moet weten of de clown een rode neus op had, en of de koorddansende ballerina niet naar beneden viel.
De triestheid van dit alles gaat diep. Of het nu gaat over passief-Groenen die per sé met eender welk onderwerp dat hen niet aanbelangt en waar ze meestal evenmin kennis over hebben, tòch op TV willen komen tonen om de tot goud verheven airtime in te nemen.
Of de zoveelste politieker van N-VA die op hun thuiszender Radio 1 ‘s ochtends wat leugens mag komen verspreiden naar de radio-verslaafde lemmingen in hun rijdende lonen op wielen , … het is allemaal afkomstig uit hetzelfde vat.
Een vat dat al làng geleden af had moeten zijn. Waar vooral schraal bier uit komt met zeer weinig koolzuur. Een vat waar de kleur eender wat kan zijn, maar de blubber die er uit komt altijd dezelfde weeë geur van image-building bevat.
De nieuwste trend op dat gebied is de totale fake, en zever die wordt verkocht over burgemeesters.
Vooral VRT nieuws heeft blijkbaar een makkelijke extra tapkraan gevonden van blubberbier dat al beetje duf begint te smaken in het voor onze neus gooien van elk klein akkefietje van een burgemeester.
Die van Antwerpen (uiteraard, hij is niet van ons netvlies weg te krijgen, zelfs niet na herhaalde laser chirurgie) maar evengoed die van Mechelen, Oostende, Gent, of waar dan ook.
We moeten als taxslaven blijbaar deze burgemeesters “leren kennen”. Hun gewicht weten of hun huisdieren en vooral hun kappersbezoeken geboekstaafd zien, als ware het grote historische feiten die bewaard moeten worden voor ons nageslacht.
Moesten er archeologen ooit wat terugvinden over kranten over dit tijdperk, zullen ze pakweg 1% nieuwsfeiten vinden, en 99% bagger zonder enige waarde.
Asymmetrie
Hetgeen ik zelf net zo grotesk vindt aan deze onderdompeling in de loopgrachten der vervlakking, is dat al dit poseren voor foto’s, firma’s een nieuwe “huisstijl” te laten bedenken, of het houterig opduiken bij wielerwedstrijden, het vastgekleefd zitten in VRT/VTM studio’s, in enorm contrast staat met wat al deze mensen echt uitvoeren.
Het is allemaal FAKE.
Buiten al dat public-relations spelletje, interviews geven en mooi voorbereide gedichtjes komen opzeggen, gebeurt er niet veel. Minder en minder mensen voelen zich nog vertegenwoordigd. (Laat nu net dat gevoel ook hebben gespeeld bij de ‘Zwarte Zondag’.)
De hands-on aanpak is ver te zoeken en kan meestal herleid worden tot het inhuren van consultants (die ze kennen), externe firma’s of studies laten doen omdat men zelf van geen hout meer pijlen weet te maken. En wanneer met het echt niet meer weet, doet men wat N-Va doet: het gewoon overlaten aan drukkingsgroepen en industriëlen, die het dan wel weer oplossen en een mooie verhaal er omheen weven. Een verhaal dat vervolgens door HLN, VRT en eender wie mee stapt, gekopiëerd wordt zonder enige vorm van check-up.
Zoals die keer dat Bart De Wever op TV, in volle verkiezingsstrijd, kwam beweren dat er 22000 jobs zouden bijkomen voor 1 fabriek van mega-vervuiler INEOS … waarbij het er uiteindelijk 450 blijken te zullen worden (klein verschilletje:), waarvan de helft gewoon Britse ingenieurs zijn die naar hier verhuizen).
Maar ach, wat maat het nog uit? “Den Bart, is ne goeie hé” hoor je dan van de absoluut lege kwallen die eender welke stroming in de oceaan zouden volgen, dobberend van stroom naar stroom, zonder ruggengraat. Vroeger was het Jean-Luc, dan Yves, dan een tijd lang Bart, en als er morgen een nieuw TV-figuurtje aan de kwallen wordt gegeven, zullen ze ook daar hun giftige tentakels rond sluiten.
De carnavalstoet van de afvalligen en onverlaten, leugenaars en zeverkonten gaat onverminderd door, terwijl journalisten veredelde microfoonhouders zijn geworden. “Ja Danny”
De perceptie is hier meer dan ooit de realiteit geworden. Alles moet op papier in orde zijn, en daar houdt het dan op. Zit aan het raam, verbruik groene stroom, meet de luchtkwaliteit… en uiteindelijk gebeurt er niks dat nog vooruitgang veroorzaakt in onze maatschappij.
Laat ik dan een zwarte-trui dragende gen-X’er zijn, iemand die naar new wave luisterde, of welk hokje dat u ook passend vindt, maar het is wel wat we nu zien. Een stoet van onheil.
Iets dat we trouwens hebben overgeërfd van de oppergod der oppervlakkigheid: Yves Leterme, die zonder inhoud en zonder echte resultaten toch vlot 800.000 voorkeurstemmen kon halen door vaak op TV te komen (al dan vermomd als kabouter) net voor de verkiezingen.
Iets waar vele politici van de huidige generatie vooral hebben van geleerd dat het belangrijker is om als 40'er in een kinderprogramma te staan twerken, dan bij voorbeeld de luchtkwalieteit in je stad te proberen niet-dodelijk te houden. De uitleg staat altijd klaar natuurlijk: je moet met je smoel op TV komen.
En u, de kijker,… de zombie, u bent mee schuldig!
Een zelfde effect zagen we destijds bij Guy Verhofstadt, die na het (laten) schrijven van 3 ongelofelijke kutboeken over burger-gecentreerde politiek, een bocht maakte richting het soort politiek dat rioolratten ook zouden voeren moesten ze een unie van rioolbuien hebben opgericht en een leider nodig hadden.
Al zou de imaginaire leider van zo’n ratten-unie der rioleringen natuurlijk beter uit z’n woorden komen en geen kasteel laten renoveren op de andere rioolratten hun kosten, maar dat terzijde.
Het groteske komt niet enkel voor bij OpenVLD, Groen, Sp.a of N-Va natuurlijk. Al is het N-Va die wel als éénmanspartij er het verst over gaat, met hun Zonnekoning-gehalte dat al wel lang en breed werd gedocumenteerd.
Je kan niet blijven deze open deur intrappen en zeggen dat deze man op z’n minst ‘licht zelfvoldaan’ kan genoemd worden.
Deze “Dame Edna van het Vlaams-nationalisme” heeft intussen geen enkele schroom meer om zichzelf boven de wet te stellen (met maatregelen van de federale overheid die klakkeloos aangevallen worden), maar dan zonder de ballen te hebben om éénzijdig een onafhankelijk Antwerpen uit te roepen (want daar gaat het eigenlijk echt om: Rotterdam en Antwerpen voor de industrie op welke manier dan ook één maken).
Dat durft hij niet openlijk te zeggen, aangezien dan de even groteske maskers afvallen en zelfs de meest norse flamenganten door zouden hebben dat het niet over volksnationalisme of cultuur gaat, maar puur om mensen uit te verkopen aan Nederlandse/Duitse grootindustrie. (Hij geeft in mijn opinie geen hol om Vlaanderen, nooit gedaan).
De stoet van de carnavalisten, photo-op politici en misbaksels die video boodschappen over zichzelf de wereld insturen, gaat intussen voort.
SP.a die zich Vooruit gaan noemen vanaf nu en een “beweging” willen worden, hollen daarbij ook meteen het begrip beweging uit. Waarbij ook andere mensen die we al lang waren vergeten uit hun winterslaap kwamen gekropen (Anciaux, was zoals gebruikelijk de voorbije 25 jaar, weer van de partij om mee te shnabbelen). Het komt er vooral bij Voorhuid (pun intended) op aan om één persoon als fake tegenpool van de Zonnekoning aan te reiken aan het achterlijke TV publiek. Waarbij deze sockpuppet de makkelijke twee-hokjes politiek tussen “rechts” en “links” moet invullen met een graad van frivool egotisme dat meer thuishoort bij een presentator van TV-spelletjes.
De grote partijen zuigen de kleinere partijen hier in mee.
Of het nu gaat om Peter Mertens die de eigen PVDA krant opluistert met z’n foto’s om de twee pagina’s en waar ik uit goede bron vernam, er vaak wrevel is in allerlei raden en commissies binnen die partij over “hoe vaak” z’n beeldtenis er in mag staan.
Of de bitse strijd achter de schermen bij OpenVLD, om de schamele goede postjes die daar nog te rapen vallen voor mensen die vaak sociaal gehandicapt zijn tot het niveau dat ze elders nergens nog terecht kunnen. (OpenVLD is het politiek equivalent van een beschutte werkplaats intussen, zei het met iets minder budget en motivatie).
Je kan het zelfs zien bij extreem-rechts, waar het ego vaak moet gestreeld worden door het bereik van de sociale media posts, of het aantal keren dat ze eens op TV mogen komen en de budgetten die vrijgemaakt worden om elkaars invloedsferen en sociale media campagnes op te zetten. Nuja, da’s hun core-business. ‘t Is niet dat ze daar hun handen ooit vuilmaken en vanuit hun eigen ideologie enkele zaken zouden “opkuisen”.
De muziek stopt
Men weet dat elke TV of radio minuut stemmen oplevert. Men weet dat elke 1000 clicks en likes, waarschijnlijk omgezet worden in x-aantal stemmen van een publiek dat meer en meer een totale disconnect heeft met hun zogenaamde vertegenwoordigers. Men weet dat politiek niets meer is geworden dan met je smoel aanwezig zijn op zoveel mogelijk plekken.
Mijn repliek is daarop: huur dan acteurs in!
Wees eerlijk en zeg het gewoon: kijk deze mevrouw of meneer ziet er goed uit, is fotogeniek, kan een klein beetje onze public relations en debatkaartjes brengen en is gewoon ons uithangbord.
En laat dan het BELEID eens uitvoeren door bekwame mensen, en geen omhoog geparachuteerde fills à papa’s, soepboeren, potloodventers, fruitkwekers, historici of bankiers en mislukte pro deo advocaten of immo makelaars met de juiste wederhelft.
De tijd dringt!
Stop met uw carnavalstoet!
Wanneer u de interesse zo voelt afnemen in de politiek, en men politiek daklozen blijft creëren aan dit tempo, gaat u een ware revolte creëren, waarbij het groteske, decadente en pretentieuze meedogenloos zal afgestraft worden, op een allerminst fraaie manier.
Beste Ensor-clowns, denken jullie echt dat millennials, maar vooral gen-Z blijft zitten wachten tot ze een huis kunnen kopen, een toffe job vinden, of eens een beetje kunnen sparen? Denkt u dat ze zullen blijven toezien hoe jullie de wereld vergiftigen vanop jullie troon, terwijl je op TV de aap staat uit te hangen of monologen voert voor de 50 plus’ers die nog naar die trash kijken uit gewoonte en verveling?
Het spelletje van ‘veel op tv komen’ en dan stemmen halen, gaat ooit stoppen! En voor mijn part, kan die tijd niet snel genoeg komen, zodat we jullie exuberante, irritante, ongenaakbare boeventronies niet meer moeten aanschouwen en de muziek in jullie stoet abrupt stopt.
tik-tok, tik-tok, tik f’ing tok
deadeyes
