Zelf kijk ik, zoals de lezers van deadeyes.be wel weten, nauwelijks televisie, maar zelfs dan, is er geen ontsnappen aan de figuur van Conner Rousseau. De huidige voorzitter van de partij SP.a.
Wanneer je de gewoonlijke 4 N-VA gezichten niet ziet hun gedicht opdragen, komt steevast Rousseau het gat in de zogenaamde duiding opvullen. Hij lijkt me, na enig onderzoek, niets meer dan een sok pop, (sock puppet) van anderen te zijn, en staat ideologische tegenover het socialisme zoals een donut van je lokale supermarkt staat tegenover een ribbetjes restaurant. Het is allebei vettig, en voeding, maar daar houdt het een beetje op.
ideologie als marketing gimmick
Voor ik door ga met m’n redenering over Conner Rousseau (CR) zelf, wil ik even duidelijk maken dat ik geen nut zie in de ideologie van het socialisme. Net zoals nationalisme, is het een 19de eeuws theorietje dat intussen door de plan-economie van de industriëlen en plutocraten volledig vermorzeld is, om daarna als gemakkelijk herkenbare marketing-truuk terug boven gehaald te worden om 99% van de makke schapen toch iets herkenbaars te geven. In dat opzicht maakt het ook geen moer meer uit of zichzelf nu als rechts of links bestempelt(de), want u bestelt beiden bij Amazon, Bol en drink allemaal dezelfde zoete blubber uit plastieken flessen om daarna aan te schuiven bij de grote ketens en Primark t-shirts te kopen met de namen van grote steden prominent op de voorkant geprint. “Berlin” yeah right.
Daarenboven kan je ook duidelijk zien dat zowat elke ideologie in de laatste 15 jaar vooral is uitgehold tot enkele nuances van hetzelfde. Het mooiste voorbeeld is ecologie, waarbij er zo goed als niets meer over blijft van de strijdlust en echte doelen. Ze schrijven intussen af en toe een blogpost, verkopen domme boeken. Zo ook met het socialisme en het bredere broertje het communisme.
De illusie dat er ooit landbouwers, arbeiders en huisvrouwen met rieken en brandende fakkels de revolutie gaan inluiden om dan de macht te grijpen en ons naar een betere samenleving te tillen, moet toch echt wel ver, ver weg zitten in zelfs de meest socialistisch denkende politicus denk ik.
Deze schimmen uit het verleden hebben ergens rond de 1986–1998 periode al hun nut en glans (als die er al was) verloren. Net zoals het platte kapitalisme van voor 2010 totaal de vernieling in werd gereden.
Mathematisch / macro-economisch mag Marx dan wel gelijk hebben gehad op vele vlakken, de invulling die er door hemzelf en z’n generaties opvolgers aan werd gegeven, heeft ons niet echt ver gebracht (tenzij aanschuiven voor oud brood en uw familieleden aangeven voor een foute grap over de grote leider uw levensdoel was).
Fascisme en fake-kapitalisme hebben ons intussen een andere maatschappij gebracht, waarbij het er vooral op aankomt de 150 à 200 elite-mensen die de plan-economie aansturen te laten doen (untouchable) en de rest onderling te laten vechten en zeveren.
Dit gezegd zijnde, terug naar mijnheer Rousseau… de onderkoning van instagram en de Vogue-poses.
“Matekes Matekes”
Conner is dus in enkele maanden tijd een soort sociaal-media figuur geworden, die met de regelmaat van de klok op TV verschijnt in z’n hoedanigheid van partijvoorzitter van de SP.a.
Volgens mij was de SP.a op sterven na dood na de enorme nederlaag die ze keer op keer haalden voorbije verkiezingen. De eigen blunders in de regeringsdeelnames, gecombineerd met een vrij slinkse campagne naar links-rechts hokjesdenken toe van voornamelijk N-VA / VB speelden hier een rol.
De problemen begonnen uiteraard al decennia terug, bij de vele regeringsdeelnames met de toenmalige tandem CVP/SP.
De schandalen hoef ik hier waarschijnlijk niet op te sommen, evenmin de absolute ideologische neergang bij het mee goedkeuren van een wet op fiscale amnestie voor grote belastingsontduikers (iets dat je als socialist nooit kan goedpraten, tenzij je er een gigantisch goeie tegenprestatie voor in ruil krijg in een onderhandeling, maar ook dat was niet aanwezig op wat Europese benoemingen voor hun eigen kliek na).
De SP.a is sindsdien alleen maar sneller en sneller de dieperik in gegaan, waarbij de echte socialisten naar PVDA/PTB toe schoven, of ineens de omslag maakten naar VB (die afstand lijkt groot wanneer je de MSM volgt, maar dat is het in geen geval.) In Deurne, waar ik een groot deel van m’n leven woonde, waren er in de jaren ’80 vooral socialisten, die voor zeker de helft (en dan druk ik het zeer voorzichtig uit) naar Vlaams Belang zijn toegeschoven om diverse redenen.
Strandbalpartij
De SP.a liep intussen verder leeg, de bekwame mensen werden ofwel aan de kant gezet, werden te oud, of verdwenen naar de goedbetaalde jobs bij banken en verzekeraars (socialisme heeft zo z’n limieten), de kiezers vertrokken ook, naar Groen, VB en PVDA.
De partij liep leeg, als een strandbal waar een kindje het soepapje (klep) niet van heeft dichtgedaan. De stinklucht die er dan in achterblijft komt er dan ook uit bij de minste aanraking, als een vieze herinnering aan de uitgeademde lucht die er ooit in ging om het ding op te blazen.
En dan opeens… na de stille dood van sp.a … gebeuren er twee zaken.
Het eerste is de N-VA connectie, waarbij bleek dat er achter de schermen letterlijk en figuurlijk tussen de twee zogenaamde politieke vijanden, heel wat contacten waren (al dan niet in bed).
De hele kliek die hier mee te maken had, verdween snel van het toneel, sindsdien horen we van deze personen haast niets meer.
Het tweede dat er gebeurde is een samenwerking in Antwerpen, waarbij SP.a en N-Va in de ‘bourgondische’ coalitie zitten en samen besturen.
Het enige wat je bourgondisch kan noemen aan deze coalitie, is hun keuze voor zware rode wijnen in de sterrenrestaurants waar ze met chemiereuzen, schimmige figuren en immo-baronnen gaan tafelen denk ik, maar OK, ‘t kind moest een naam hebben.
Rousseau wordt hierna in november 2019 verkozen tot voorzitter van de leeggelopen strandbal. Een paar kindjes duwden nog op de zijkant en er kwam een beetje lucht uit dat net voldoende was om te registreren als een frisse wind (nu pun intended).
Vanaf hier is de partij SP.a eigenlijk dood. Ook het laatste beetje lucht werd er uit geperst, en er staat waarschijnlijk wel een stevige fietspomp op batterijen klaar om de boel eer helemaal kleurrijk en rond op te pompen.
Die moderne pomp komt al zeker niet komen van de landbouwers en arbeiders die moertjes vastmaken aan een lopende band, terwijl ze op een achtergrond van de met Marilyn Monroe posters versierde muur, naar Charles Aznavour luisteren in de fabriekshal,… Deze pomp komt van de coolblue, en werd besteld door ‘t Schoon verdiep.
Sock puppet
Heel concreet. Waarom is deze man, die uit het niets opdook, en met instagram-posts en modieuze foto’s zogenaamd populair werd, opeens de stem van wat men als socialisme wil door laten gaan?
Volgens mij is dit niets meer dan het kanaliseren van kiezers die nog steeds zichzelf met “links” identificeren en op deze manier ook in de gecontroleerde groep terecht komen van BDW en z’n #stillestaatsgreep .
1- Wanneer een journalist een “nudging “ vraag stelt op het nieuws, waarbij er al meteen een negatieve connotatie wordt gegeven in de vraagstelling zelf, moèt zo iemand toch reageren op die vraagstelling vind ik.
“U zit in de coalitie wel met Belgisch gezinde partijen?” werd er in de vraag meegegeven.
Het correctie antwoord (wanneer je geen sokpop bent) is “U stelt die vraag alsof het iets negatiefs is, we zijn in België en hebben op federaal niveau allemaal partijen die België willen besturen… uiteraard praten we met wat u Belgisch-gezinden noemt, u wilt hier in opdracht van uw broodheren de separatisten legitimeren blijkbaar…”
Waarna je als partijvoorzitter vraag om een deftige vraag te stellen en het anders afstapt midden in de uitzending.
CR bleef echter zitten, aanvaardde de nudging-vraag en ging er bovendien nog op in ook, alsof het normaal was dat VRT de mensen in zulke richting stuurt.
2- Wanneer hij te gast was op een programma van een bekend rijk TV figuurtje die blijkbaar vanop een jacht (!) of zo een zogenaamd duidingsmagazine heeft, ging CR voluit voor het programma van de N-VA en VB te herhalen.
Wie geen Nederlands spreekt moet blijkbaar “terug”… naar waar is niet helemaal duidelijk.
Het doelpubliek is natuurlijk de gemiddelde HLN-lezer en mensen die ‘s avonds om 10 of 11 u blijkbaar niets beters te doen hebben dan naar een plastieken gezicht van een TV figuurtje te kijken wiens roem voortvloeide uit het aan elkaar praten van tekenfilms samen met een pluchen hond.
Die hond werd blijkbaar nu vervangen door andere poppen op kindermaat, poppen waar je op kan stemmen en die evenzeer andermans teksten voorlezen terwijl er het hand van een kapitalist in hun gat steekt.
3- De heer CR weet zelfs goed genoeg dat z’n partij op apegapen ligt, en dat het ideologisch ook niets meer voorstelt. Alles dat telt is clicks en aandacht … daar zit een marketing team achter, iets dat volledig in handen is van bepaalde mensen die daar vet voor betaald worden ongetwijfeld. Wat is er socialistisch aan poseren met he nieuwe trui?
Wat is er socialistisch aan voorstellen doen die eigenlijk gewoon in het programma van je zogenaamde tegenstander staat?
Ik weet het niet, maar ik zie niets anders dan uitspraken van deze man, die zo ver af staan van waar socialisme voor stond en staat, dat het pijnlijk is om te aanzien. Niet omdat ik zo pro-socialisme ben, maar omdat het toneel zelf veel weg heeft van de opbouw tot een worstelmatch, met het verschil dat je bij zo’n match weet dat de twee vijanden die elkaar nep tegen de mat worstelen, nadien in het nabijgelegen hotel samen aan de bar gaan zitten drinken en de nodige groupies naar hun kamer meenemen.
De fake druipt er met andere woorden dik af.
De rechtse kant van de politiek heeft nu eenmaal hun handpoppen nodig.
Of zoals een vriend van me laatst zei: rechts bestaat enkel om op links te kunnen afgeven, er een tegenpool van te zijn. Verder hebben ze geen nut.
De zelf verklaarde linksdenkenden hebben ook hun kanaal nodig om hun bootjes op te laten varen, ook als daar mensen zitten die meer met hun kapsel en instagram posts bezig zijn dan met iets serieus.
De mensen die hier nog al die duiding, nieuws en fake slikken en opvolgen, zijn gelukkig in aantal aan’t dalen. Bekijk het voor wat het is, bekijk het hele plaatje eens van wat je op een week of twee tijd voorgeschoteld krijgt:
monologen van de Cruiseschepen Keizer BDW, gevolgd door tof doen van enkele politici en een handpop als Conner Rousseau.
Hopelijk zien meer mensen wat er hier echt speelt: een volledig gescripte, door enkele mensen in elkaar gezette reeks toneeltjes, waar nauwelijks nog iets in zit voor “het plebs” (want zo kijken ze naar u).
De paar toppers uit elke partij (een 5-tal hoogstens) stippelen alles ruwweg uit, maken een handvol grote deals om ons verder uit te verkopen aan chemie en industrie, waarna je je instagram-boy of “wijze” keizer BDW krijgt om het gedichtje op te komen zeggen.
De oppositie (groen, sp.a vooral) zit volledig mee in dit verhaal, en doen hun best om hun stuk van het toneel te spelen. Ze dansen op tijd bij hun entrée, staan te zwaaien met hun kont op instagram en zeggen braaf hun “promo” op wanneer de camera draait. Geen wonder dat de politici die er uit stappen dan zeggen “ik kon het schouwspel niet meer aanzien” (om daarna bij een bank te gaan werken, uiteraard, de enige plek waar middelmatigheid, het ontbreken van ruggengraat beloond worden met meer geld).
Conner Rousseau, I don’t buy it dude.
Je kan evengoed naar een herhaling van Samson & Gert kijken, of nog beter: naar een WWE worstelmatch, daar wordt de commentaar vaak nog ongezout, door echte journalisten gebracht :)
deadeyes
