Roken heb ik zelf nooit gedaan, toch niet actief; want iedereen rookt nog steeds, uit eigen keuze of min of meer gedwongen. Da’s diep triest, anno 2020 zullen we nog steeds de geur, -stank- van sigaretten moeten trotseren aan bushaltes, op feestjes, op het terras van een restaurant of zelfs in een speeltuin.
Passief roken hangt me zoals bij de meeste niet-rokers, danig de keel uit. En wanneer je nagaat hoe vaak je de walm van deze verslavende kankerstokken in je neusgaten krijgt geblazen, is het verbazingwekkend dat we na al die jaren nog zo veel rokers zien.
Laat ik beginnen bij een speeltuin in het Antwerpse. Waar het idee voor deze blogpost ontstond: ik zag een kind van pakweg 8 jaar met een stokje van een lolly in haar hand. Het stokje zat tussen haar wijs- en middenvinger geklemd, zoals een sigaret. Ik hield het kind even in’t oog en zag hoe ze effectief van het lollystokje begon te trekken als een sigaret. De ouder van het kind, die een bank verderop zat (door facebook te scrollen op een smartphone) stak zelf ook een sigaret op. Monkey see, monkey do.
Ik zie ook veel zeer jonge mensen (zeker geen 16 jaar oud) gewoon roken op straat. Het is blijkbaar absoluut niet aan het weg-ebben dat roken, ik heb er geen exacte cijfers over, maar het lijkt me toe te nemen. Ook zeer vreemd trouwens dat een staatssysteem dat van elke klein detail grafieken, cijfers en databanken wil bijhouden (uw waterverbruik, uw gemiddelde uitgaven, uw spaarcenten…) blijkbaar geen interesse heeft om cijfers te delen over de effectieve toe- of afname van het aantal rokers. Er waren zelfs parlementaire vragen nodig in 2018 om effectieve cijfers te krijgen.
Hierbij zien we dat mijn geheel subjectieve observatie ook in cijfers lijkt bevestigd te worden.
In 2016 waren de inkomsten van de staat uit accijnzen op tabak een 2,249 miljard euro. In 2018 was dat al gestegen tot 2,373 miljard.
Da’s dus 2373 miljoen euro in accijnzen alleen…
Los van de inkomsten, die door een staat altijd worden gesmaakt, als een hongerig beest wil men steeds meer,… Los daarvan zelfs, is het niet enorm triest dat we deze plaag, ongezonde, dodelijke maar ook economisch schadelijke producten gedogen omwille van de inkomsten voor de staat?
Is het niet zo dat de vraag intussen zou gedecimeerd moeten zijn na al die campagnes, informatie en reportages over roken?
Een roker, naar mijn berekening, rookt gedurende zijn of haar leven een volledige som op ter waarde van een gemiddeld appartement op.
Dit, wanneer je àlles rekent. De ramen openzetten om frisse lucht binnen te laten terwijl de woning net is warm gestookt, de medische kosten, de sigaretten zelf, de ziekten, de gemiste inkomsten, de gemiste opbrengst van die sommen geld enz… enz…
Het zou dus makkelijk moeten zijn om reeds in de scholen (en blijkbaar ook in kleuterscholen!) de nadelen van deze roofbouw-stokken uit te leggen.
Echter, de tabaksindustrie, net als de grote bouwheren, pharma en banken, zijn zo machtig en hebben zo veel geld dat ze een leger aan schoothondjes in dienst hebben in de vorm van politici en lobbyisten.
Deze voorkomen dat ècht minder gerookt wordt.
Deze voorkomen dat hun cash-cow zou stilvallen.
En daarom ruikt u overal tabak! Daarom kan niet over straat wandelen zonder vieze rook in je gezicht te krijgen van de veslaafden die aan een ratio van 0,3 euro per sigaret, de dag doormalen en vinden dat heel de omgeving maar mee moet “genieten” van hun bucht.
Wanneer ik over een drukke straat wandel in mijn stad, Antwerpen, ruik ik afval, sigaretten en uitlaatgassen… zo goed als iedereen die je tegenkomt rookt of is bezig met een sigaret te ‘scoren’. De keren dat ik wordt aangesproken om een sigaretje te geven is ontelbaar, van Borsbeek tot Berchem, van Brussel tot Gent, overal lijken er wel mensen continu op zoek naar mensen die hen gratis een chemische stankstok willen geven.
Wanneer je gewoon ‘s ochtends naar je werk vertrekt is de helft van de tijd het eerste dat ik ruik: een sigaret. Omdat rokers ‘s ochtends haastig hun 0,22 cent moeten wegsmijten door gif te inhaleren, en die rook dan lustig in’t rond blazen.
Op een trottoir wandelen zonder asse in je gezicht te krijgen is ook een zeldzaamheid, je loopt regelmatig in de walm van rokers (iemand die net voor je loopt, meestal dan nog goed breed loopt zodat je er niet voorbij kan en dan lekker loopt te paffen en te stinken bij voorbeeld).
Je mag er ook niks op aanmerken, want nicotine verbruik maakt van mensen zo te zien ook onbeleefde, agressieve mensen (gelukkig niet allemaal). Sommigen doven hun sigaret wanneer je bv met je kind in een tramhokje staat te schuilen voor de regen wachtende op de tram, anders schelden je uit of bedreigen je omdat ze naar eigen zeggen “toch vrij zijn om te doen wat ze willen hé”.
Dat op openbare plekken als een bus- of tramhalte nog gerookt mag worden is dan ook een enorm spijtige zaak. De Lijn zou hier een punt van moeten maken, … mensen die bij voorbeeld ook hun laatste walm rook nog uitblazen IN de tram, zouden bij mij meteen een fikse boete krijgen, en hun abonnement mogen verbeurd verklaard zien.
Rokers hebben ook al handen vol tax geld gekost,… vele middeltjes om deze verlsaving te doorbreken worden terugbetaald met ons belaastingsgeld, ik wil hier als niet-roker niet voor mee betalen maar wordt er toch toe gedwongen.
Deze mensen zouden deze kosten volledig zelf moeten dragen, tegelijk zou de staat zelf moeten afzien van de inkomsten van deze accijnzen (haal ze uit de begroting en stop deze in een apart fonds voor klimaatmaatregelen bij voorbeeld).
De firma’s die roken blijven promoten, zouden nog verder aan banden gelegd moeten worden, met een uitdoofpolitiek (pun intended) waarbij elk jaar een percentage minder op de markt mag gebracht worden.
Je kan ook bedrijven gaan aanmoedigen om niet-rokers in dienst te nemen (een bonus op de taxatie omdat deze mensen in’t algemeen minder druk leggen op de sociale zekerheid… een groot deel rokers zijn nogal tegen profitariaat naar ik zo hoor, dus daar kunnen ze zich zeker in vinden).
Vooral ook op school aanpakken en de “rebelse” rook-mentaliteit uitroeien met wortel en tak zou een streefdoel moeten zijn, … mensen kunnen op die manier bevrijd worden, in plaats van verder als melkkoe te dienen voor grote tabaksfabrikanten en de staat.
Ik heb bijna medelijden met deze mensen, bijna. Vooral heb ik medelijden met dat kindje dat daar stond fantoom te roken in een speeltuin. De kans dat het kind zal beginnen roken is enorm. En den kans dat zoiets “normaal” of “een vrije keuze” wordt genoemd ook.
Roken is geen keuze, roken is een subtiel aan de man gebrachte vergiftiging, en de staat hun taak is het om de bevolking te behoeden voor gif en andere nefaste elementen voor de gezondheid, NIET om er nog aan te verdienen ook!
Een staatssysteem dat niks zou doen tegen een oprukkende besmettelijke ziekte, daar zou men schande over spreken. Een staat die echter gifmengers en chemische firma’s “vrij” op de mensen los laat, daar gaat men gewoon accijnzen op heffen en doen alsof dat normaal is.
Hoest intussen uw longen maar uit uw lijf.
De verborgen kosten zijn dan ook ènorm, en wegen mijn inziens totaal niet op tegen de 2,3 miljard per jaar die men binnenrijft. De verloren tijd, de relaties met andere mensen die fout gaan, de stank, de lapmiddeltjes, de stoppen-met-roken industrie, de taxatie, de controle, de douane,… om maar te zwijgen van de gezondheid van kinderen.
Da’s meer dan die 2 miljard ongetwijfeld, zeker op langere termijn gerekend.
De kosten lopen snel op. Wanneer je heel hard je best doet, is het niet te houden een roker in huis hebben,… alles stinkt, en elke dag gaat er gemiddeld 3 tot 8 euro naar roken en aanverwante kosten (aanstekers, asbakken, roltabak, en zwijg me al helemaal over die vaping-rommel, die in mijn regime meteen in alle vormen zou verboden moeten worden, enkel en alleen al door de vreselijke stank!).
De staat moet hier dringend kleur bekennen: zetten we het systeem van accijnzen stop en gaan we de oorlog aan met de tabaksindustrie? Of blijven we roofbouw plegen op de gezondheid van onze eigen bevolking voor de winsten van een handvol industriëlen? Je kan er moeilijk een getal op kleven, da’s waar. Maar de inkomsten zijn er, en het moet opgelost worden. Jammer genoeg hebben we politici zonder enige beslissingskracht, die enkel voor de grootindustrie rijden.
Denk aan dat kindje dat met een lolly stok zat te “roken”.
deadeyes
